عبدی: شرایط جامعه به بیش از آغاز اعتراضات برنخواهد گشت
تاریخ انتشار: ۲۴ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۱۱۲۳۹
عباس عبدی در روزنامه اعتماد نوشت: باید پذیرفت که اکثریت قاطع جامعه از وضعیت موجود رضایت ندارند، حتی اگر در عمل با معترضین کف خیابان همراهی نکنند، مخالفتی نیز ابراز نمیدارند، چون اگر مردم با آنان مخالف باشند، اصولا چنین اعتراضاتی شکل نمیگرفت یا اگر میگرفت، به سرعت تمام میشد.
تداوم آن نشاندهنده عدم مخالفت مردم است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در میان این دو عامل، اولی با همان ترس از اهمیت کمتری برخوردار است. یکی به این علت که مساله ترس بود چرا برخی دیگر از اقدامات اعتراضی کمهزینه نیز هنوز همراهی عملی مردم را جذب نکرده است، مثل شعارهای شبانه، دیگر اینکه زیادی معترضین و تداوم آن هزینههای اعتراض را کم و اهمیت این عامل را کم میکند. ولی عامل دوم یعنی فقدان چشمانداز، عامل موثر اصلی در عدم همراهی عملی مردم است. در حقیقت اکثریت قاطع گمان میکنند که وضعیت قابل دفاعی که به طور نسبی تضمین شده باشد در انتظار آنان نیست و لذا دلیلی ندارد که وضعیت فعلی هر چند نامطلوب را نیز از دست بدهند.
این واقعیتی روشن است. به همین علت نیز مهمترین استدلال معترضین در نقد وضع موجود این است که هر چه بخواهد بشود، بهتر از این است که هست. دور از ذهن است که کسی این استدلال را حداقل در این مرحله بپذیرد....
چون گزینههای پیش رو و احتمالی میتواند بدتر از این باشد. شاید به همین علت است که برخی از طرفداران وضع موجود مینویسند که بعد از ما جهنم است!
آیا از این استدلال میتوان نتیجه گرفت که وضعیت همین گونه باقی میماند؟ پاسخ خیر است، زیرا از یکسو دولت فعلی قادر به حل ملموس هیچ مسالهای از قبیل رشد اقتصادی و کاهش تورم و ثبات نرخ ارز و افزایش اشتغال و تامین مسکن نیست. از سوی دیگر تداوم وضع موجود کمکم مردم را خسته و با آن نتیجه غیرمنطقی همدلی میکند تا معتقد شوند، هر چیزی بهتر از این وضع خواهد شد. یک گزینه منطقی دیگر هم این است که مردم خسته شوند و دور اعتراض را خط بکشند که طبعا رخ نخواهد داد.
هر یک از این دو حالت مطلوب یکی از دو طرف منازعه است. البته نتیجه هر دو حالت در بلندمدت ویرانی ایران است و بس. پس چه باید کرد؟ معتقدم که شرایط جامعه ایران مطلقا به بیش از آغاز اعتراضات برنخواهد گشت. اتفاقات و شعارهایی که در سطح جامعه داده شده، مسائلی که در سطح هنرمندان، ورزشکاران و دانشگاهها و رسانهها رخ داده است، شرایط را غیر قابل بازگشت کرده است. تغییر را حتی در ادبیات و رویکرد طرفداران وضع موجود هم میبینیم.
پس باید یک گام به پیش برداشت و اگر مجموعهای از شهروندان معتبر و مورد اعتماد بتوانند چشماندازی حداقلی، عملی و با نتایج ملموس ارایه دهند، این احتمال جدی وجود دارد که از طرف مردم و به عنوان راهی برای عبور از بنبست موجود پذیرفته شود و این پذیرش به عنوان راه برونرفت پیش پای حکومت نیز قرار گیرد.
مجموعهای که قادر به انجام این کار هستند شامل کسانی میشوند که قادرند چنین مطالبهای را نمایندگی کنند، از اصولگرایان مستقل و محترم گرفته تا بخش بزرگی از نیروهای مستقل در اقتصاد، فرهنگ، دانشگاه، سیاست، ورزش، هنر و... این تنها راهی است که میتواند پیش روی جامعه ایران قرار گیرد. پیامی که اگر با پاسخ مثبت حکومت همراه شد، طبعا مسیر جدیدی پیش روی ملت باز خواهد شد در غیر این صورت غیرمنتظره نخواهد بود که مردم به چشمانداز سلبی که هر چه باشد بهتر از این وضع است تن بدهند.
منبع: فرارو
کلیدواژه: عباس عبدی اعتراضات وضع موجود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۱۱۲۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حربه زنگ زده یهودستیزی
پدیدهای که پیش از این کمتر شاهد موجی از احساسات نسبت به مردم مظلوم فلسطین و نفرت از اسرائیل و صهیونیسم بودیم.
پدیدهای که حتی گفته میشود با اعتراضات ضد جنگ مردم آمریکا در دهه ۱۹۷۰ و مخالفت با سیاستهای ایالات متحده در ویتنام هم قابل مقایسه نیست. از این جهت که این تظاهرات و اعتراضات از دانشگاههای آمریکا شروع شده است.
این نشان میدهد که جامعه نخبگی کشورهای غربی نه از زاویه دینی و تفکیک اسلام و مسیحیت بلکه از زاویه عدالت خواهی و انسانیت موجی از اعتراضات و نارضایتی از سیاستهای دولتهای غربی بخصوص آمریکا در پشتیبانی همه جانبه از رژیم صهیونیستی براه انداختند.
نکته قابل تامل اینکه بار دیگر هم مقامات آمریکایی و هم سیاستمداران اسرائیلی تلاش میکنند از ابزار یهودستیزی برای توجیه سرکوب این اعتراضات استفاده میکنند. ابزاری که به نظر میرسد کاربرد خود را از دست داده است.
پیش از این هر گونه اعتراضی که نسبت به سیاست رژیم صهیونیستی چه در اروپا و چه در آمریکا صورت میگرفت همواره با انگ یهودستیزی با آن برخورد میشد.
در شروع حملات رژیم صهیونیستی به نوار غزه در آبان ماه سال گذشته ما شاهد چنین موجی از اعتراضات در سطح کمتری بودیم، اما دولتهای غربی سعی کردند با توجیه یهودستیزی، اعتراضات را سرکوب و عملا با عنوان یک اقدام مجرمانه با آن برخورد کنند. حتی در آمریکا، روسای چند دانشگاه را بخاطر ابراز همدردی با مردم فلسطین مجبور به استعفا و کناره گیری کردند.
اما در حال حاضر این سطح گسترده از اعتراضات و ابزار تنفر نسبت به اقدامات جنایتکارانه رژیم صهیونیستی به جایی رسیده که دیگر این ابزار مظلوم نمایی اسرائیلیها کاربرد خود را از دست داده و سیاستهای دولتهای اروپایی به اسم مقابله به یهود ستیزی در توجیه حمایت هایشان از رژیم صهیونیستی دیگر اثری ندارد و بعید به نظر میرسد که کنگره آمریکا و حامیان اسرائیل در ایالات متحده بتوانند با احضار روسای دانشگاهها آنها را نسبت به جنبش دانشجویی که در حمایت از مردم غزه براه افتاده است مورد توبیخ و سرزنش قرار بدهند.
چرا که در شرایط کنونی ما شاهد سطح گستردهای از اعتراضات هستیم که از علاوه بر آمریکا به کشورهای اروپایی هم رسیده است و تداوم این اعتراضات و نارضایتیها قطعا میتواند بخشهای دیگری از جوامع اروپا و آمریکا را در بگیرد.